One Day and One Night
by Angkrit Ajchariyasophon

หนึ่งวันและหนึ่งคืน

เวลามีค่าเพราะมันมีจำกัด

ทุกคนมีเวลาเท่ากันใช่ไหม เหตุใดบางครั้งเวลาที่มีกลับไม่เพียงพอ เหตุใดเมื่อสุขช่างแสนสั้นแต่เมื่อทุกข์นั้นช่างยาวนาน

หรือเวลาที่มีนั้นไม่เท่ากันดั่งแนวคิดคติจักรวาลวิทยาในพุทธศาสนาและตามทฤษฎีสัมพัทธภาพของ อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ การมองดูการเปลี่ยนผันไปของสิ่งรอบตัวในชีวิตประจำวันกับการเฝ้าสังเกตแบบแผนและกลไกของธรรมชาติที่เป็นกฏของจักรวาลอย่างหนึ่งเรียกว่า “เวลา” เป็นความมหัศจรรย์เชิงนามธรรมชวนให้ฉงนกับความหมายและคุณค่าของมัน แต่อริสโตเติลกลับกล่าวไว้ว่าเวลาเป็นเพียงแค่การวัดการเปลี่ยนแปลงของทุกสรรพสิ่งเท่านั้น

เริ่มแรกมนุษย์มีนาฬิกาชีวภาพอยู่ในตัวก่อนการปรากฎขึ้นของนาฬิกาเรือนแรก แต่ความทะเยอทะยานที่จะปรับแต่งธรรมชาติ บิดเบือนด้วยการสร้างสิ่งประดิษฐ์และสิ่งก่อสร้าง ทำให้การก้าวก่ายของกิจกรรมมนุษย์ในการมีอยู่ของธรรมชาตินั้นเกินขอบเขต ด้วยความสนใจและใช้เวลามากมายในชีวิตคิดทบทวนเรื่องนี้ จึงยอมจำนนต่อความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ ไม่ต้องการจะเอาชนะ อยากให้ความเป็นไปในธรรมชาติยังคงอยู่ เพราะความเป็นตัวเราช่างไร้ค่าเมื่ออยู่กับธรรมชาติ

หากเรามองย้อนกลับไปในตอนที่เวลาเป็นเพียงแค่การสังเกตพฤติกรรมของพืชและสัตว์ การเปลี่ยนผ่านกลางวันสู่กลางคืน และการเปลี่ยนฤดูกาล เราจะกลับกลายเป็นส่วนหนึ่งกับจังหวะเวลาที่เดินไปเรื่อย ๆ โดยไม่ต้องกังวลถึงสิ่งที่ผ่านไปแล้วและสิ่งที่ยังมาไม่ถึงได้ไหม ถ้ามีเวลาเพียง 1 วันกับอีก 1 คืนในการใช้ชีวิตและปฏิบัติกิจวัตรแบบนั้นไปตลอดเหมือนที่ธรรมชาติได้ออกแบบไว้ให้ เราจะสามารถสัมผัสความเป็นจริงในอีกมิตินี้ได้หรือไม่

อังกฤษ อัจฉริยโสภณ (เกิดเมื่อปี 2519 ณ จังหวัดเชียงราย) สร้างการรับรู้ถึงแก่นสารของเวลาจากการศึกษาและชื่นชมธรรมชาติที่ผ่านเข้ามาในชีวิตประจำวัน บันทึกลงในผลงานจิตรกรรมนามธรรม เกิดเป็นภาพวาดทิวทัศน์ (landscape) ที่เป็นปัจจุบันขณะ บอกเล่าถึงสิ่งรอบตัวที่ไม่เข้ากัน ความขัดแย้งในสภาพแวดล้อมที่ถูกแทนค่าผ่านสเปกตรัม (spectrum) ของสีที่ทั้งปรากฎและไม่ปรากฏในธรรมชาติ เมื่อมองเผิน ๆ จะเห็นการใช้รูปแบบ (pattern) ที่เหมือนกัน สะท้อนมาจากแบบแผนของธรรมชาติ มีการทำซ้ำ วนเป็นวงจร แต่หากตั้งใจพิจารณาจะพบความแตกต่างในรายละเอียดทั้ง สี สื่อ พื้นผิวและร่องรอย เปรียบได้กับบันทึกกิจกรรมมนุษย์เจ็ดพันล้านคนบนโลกที่มีความเป็นปัจเจก ภายใต้การดำเนินไปของกฎแห่งธรรมชาติ

หนึ่งวันและหนึ่งคืน เปิดช่องว่างให้เราแบ่งปันความเป็นไปได้ของทัศนธาตุที่ปรากฎบนผืนผ้าใบ ใช้เวลาซึมซับเรื่องราวความรู้สึกที่ได้รับผ่านสายตา ตีความเนื้อหาผ่านประสบการณ์และการรับรู้ส่วนบุคคล ไว้พินิจพิเคราะห์ถึง “เวลา” ที่เราห่างเหินจากมันมา เผื่อว่าในช่วงชีวิตนี้เราจะกลับไปเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติได้อีกครั้ง

เนื้อหาสำหรับงาน หนึ่งวันและหนึ่งคืน

จัดแสดง ณ 10 10 Art Space

ระหว่างวันที่ 23 มกราคม 2568 ถึง 31 มีนาคม 2568

Event Contact