นัยยะ กวี ธรรมชาติ และดินเผา นิทรรศการแห่งความแตกต่างในการเปลี่ยนแปลง

Fallen Cycle, 2019

เวลาเป็นมิติหนึ่งของปริภูมิ-เวลาที่เรายังไม่พบวิธีในการเคลื่อนไปมายังจุดต่างๆของมิติได้อย่างอิสระ เมื่อศิลปินเปรียบเทียบสภาวะมากกว่าหนึ่งช่วงจากเส้นของเวลาในมโนทัศน์ ความแตกต่างระหว่างช่วงเวลาที่เราแยกออกมาจากเส้นที่ต่อเนื่องทำให้เราเห็นความเปลี่ยนแปลงอย่างแจ่มชัด และรูปแบบลำดับที่เกิดขึ้นซ้ำซ้ำทำให้เราคิดว่าเราสามารถคาดการณ์มันได้ และปรากฏกับเราว่ามันจะเกิดขึ้นเป็นวงจรที่แน่นอน

Fallen Cycle เป็นงานศิลปะเชิงพื้นที่ประกอบด้วยชิ้นงานหลักๆสองกลุ่มที่ติดตั้งในพื้นที่เดียวกันได้แก่ Fallen Cycle (Plates) และ Fallen Cycle (Page)

Fallen Cycle (Plates) ประกอบด้วยประติมากรรมดินเผารูปร่างเหมือนใบไม้แห้งที่กระจัดกระจายอยู่ในพื้นที่นิทรรศการ ใบไม้เหล่านี้ถูกติดตั้งนอกถิ่นของการร่วงโรยจากต้นไม้ตามธรรมชาติ อาจกล่าวได้ว่ามันทำหน้าที่เป็นตัวเชื่อมระหว่างพื้นที่ภายนอกและพื้นที่ใต้จัดแสดงหลังคาแห่งนี้ ซึ่งถึงแม้ว่าใบไม้ที่ร่วงในป่า ใบไม้ที่ร่วงในพื้นที่เมือง และใบไม้ในพื้นที่นิทรรศการจะมีหน้าตาที่คล้ายเคียงกัน บริบทที่แตกต่างของพวกมันกลับทำให้สถานะของมันมีความแตกต่างกันอย่างมาก

“ใบไม้ในธรรมชาติกลับคืนสู่ดิน ใบไม้ในเมืองรอการถูกเก็บกวาด ส่วนใบไม้ในพื้นที่จัดแสดงกลายสถานะเป็นสิ่งอื่น”

Fallen Cycle (Page) เป็นชิ้นงานประกอบด้วยบทแปลของกวีหนึ่งหน้าบนผนัง โดยที่ตัวอักษรของบทกวีนี้ถูกฉลุออกจากผืนของวัสดุ ร่องรอยการมีอยู่ของตัวอักษรสามารถอ่านได้เป็นคำแปลภาษาอังกฤษจากบทกวีสุดท้ายที่ประพันธ์โดยพระนิกายเซ็นนามว่า Gozan

ในปี 1789 ไม่ไกลออกไป ตัวอักษรที่ฉลุออกได้รับการจัดเรียงเป็นข้อความใหม่ โดยเนื้อวัสดุทางกายภาพแล้ว รูบนแผ่นดั้งเดิมและตัวอักษรที่ถูกฉลุออกเป็นคู่ตรงข้ามของกันและกันระหว่างช่องว่างและส่วนเติมเต็มที่มีรูปปรากฏเป็นสัญลักษณ์เดียวกัน

การจัดเรียงจากองค์ประกอบเดิมเป็นการกระทำที่ไม่ได้เติมแต่งอะไรเพิ่มแต่ทำให้แก่นสารของชุดอักษรแตกต่างไปโดยสิ้นเชิง และหากตรวจสอบมันอย่างใกล้ชิด ผู้ชมอาจได้พบกับความแตกต่างบางอย่างในการเปลี่ยนแปลงที่ไม่ได้ปรากฏอยู่ในพื้นที่นิทรรศการนี้